Zagłebie Ruhry jest growym pępkiem Niemiec: Piranha Bytes, bochumska latorośl Greenwood, chce wyrobić swoje dobre imię trójwymiarową RPG.

Atakujący Pełzacz: te sześcionożne insektoidy są świetnie animowane, ich energia życiowa wyświetlana jest na środku nad głową, w postaci czerwonego paska.

Niemieccy twórcy gier nie pracują jedynie w Mülheim an der Ruhr: Piranha Bytes zajmuje parter w spokojnej dzielnicy mieszkaniowej nieopodal Bochumskiego Parku Miejskiego (choć wbrew powszechnej opinii reszta miasta również jest dość zielona). Skorzystaliśmy z okazji do odwiedzenia studia i przy okazji staliśmy się pierwszym magazynem o grach, który miał okazję podziwiać świat zewnętrzny ich nadchodzącej RPG.

Współwięźniowie

Ale najpierw coś o fabule: w tym średniowiecznym scenariuszu toczy się wojna między ludźmi i Orkami. By przetrwać ataki barbarzyńskich hord, żołnierze króla potrzebują broni, którą zaś trzeba najpierw wykuć. Niezbędna do tego ruda jest wydobywana przez więźniów w kopalniach. Na swoje nieszczęście, ty także popełniłeś czyn karalny i do nich dołączyłeś.

Tutaj widzimy sztuczną inteligencję wrogów: ponieważ wielki Troll po drugiej stronie kanionu nie może cię dosięgnąć, przerzuci do ciebie kilka Goblinów, by się tobą zajęły.

Nie ma tu strażników, jest za to o wiele potężniejszy zamiennik. Nad wszystkim rozpościera się magiczna bariera, spod której nie może wyjść nic żywego, ale nie ma problemu, by wyjechała z niej ruda. Wewnątrz utworzył się nowy układ społeczny. Rządy sprawuje bogata klasa wyższa, a cała reszta na nią pracuje. Istnieje kilka gildii, z którymi przyjdzie nam się zapoznać w pierwszym z sześciu rozległych rozdziałów gry; po jego ukończeniu trzeba zdecydować, czy chce się zostać wojownikiem, Psionikiem, magiem czy jeszcze kimś innym. Interakcje z ponad 200 postaciami niezależnymi są tak zaawansowane, że każdy z nich dokładnie pamięta wszystko co nasza postać zrobiła i potrafi adekwatnie zareagować.

Zgłębiamy technologię

Pełzacz to groźny potwór, można go pokonać dopiero atakując grupą.

W chwili obecnej programiści zaciekle pracują nad światem zewnętrznym, który udało nam się już zobaczyć. Są tutaj małe, otoczone górami siedliska ludzkie, które będzie można odwiedzić by zdobyć nieco informacji. Już na tak wczesnym stadium świat ten wygląda bardzo dobrze, a obiekty widać nawet z odległości kilkuset metrów. Za okiełznanie technologii odpowiada grupa projektantów: Alex Brüggemann (animacje i projekt), Michael Hoge (projekt gry i kierownik artystyczny), Stefan Nyul (dyrektor i zarządca projektu) i Tom Putzki (marketing i projekt poziomów), którzy pracują nawet z 10000 wielokątów naraz. Mają jednak specjalne sztuczki, które pozwalają na utrzymanie wysokiej liczby klatek na sekundę. Nie możemy na razie zdradzić jak dokładnie posuwają się prace nad silnikiem.

Niestety, studio nie zgodziło się także na publikację żadnych screenshotów z tych nowo powstałych środowisk. Michael pokazał nam jednak własnej produkcji edytor poziomów o nazwie “Spacer”. Wyświetlony w nim model miał tak dużo wielokątów, że nie było widać żadnych krawędzi. W tym programie tworzone są lokacje, wstawiane postaci i ustawiane źródła światła. Programiści odpowiedzialni za to narzędzie pochodzą z Oldenburga.

Ekipa od lewej do prawej: Alex Brüggemann, Stefan Nyul, Michael Hoge i Tom Putzki.

Wszystkie nowe przedmioty i umiejętności są od razu widoczne. Jeśli zaekwipujesz nowy miecz, od razu zobaczysz go przy pasie swojej postaci i tak samo jest z nauką. Kiedy twój bohater nauczy się na przykład walki mieczem, jego animacje będą o wiele płynniejsze. W związku z tym, nie tylko twoje umiejętności w posługiwaniu się myszką i klawiaturą będą istotne w Gothicu: “Tworzymy w końcu RPG, a nie przygodówkę akcji”, wyjaśnia Michael, “Kiedy walczysz, to nie musisz zrobić wszystkiego idealnie, by zadać dużo obrażeń”.

Populacja jaskini

Potwory takie jak Gobliny będą chciały zwabić cię w pułapkę jeśli zobaczą, że nie mają szans. Ciekawą strategię możemy zaobserwować u Trolli, kiedy jesteś od nich zbyt daleko na walkę wręcz. Jeśli obok nich są Gobliny, złapią kilka z nich i przerzucą w twoje pobliże. Twoje alter ego zostanie zaatakowane.

Same Gobliny, z drugiej strony, starają się zawsze wywieść gracza w miejsce, gdzie znajdują się groźniejsze potwory. Na swojej drodze napotkasz około 15 różnych stworów, ale najmniej przyjemnym będzie spotkanie z elegancko zanimowanym, sześcionożnym wielkim insektem zwanym Pełzaczem. Zombie także stanowią wielkie niebezpieczeństwo. Wszędzie spotkać możemy za to Chrząszcze wyglądające jak przerośnięte prosionki. Nawet te padlinożerne maluszki mają swoje własne zachowania. W zależności od twoich akcji mogą za tobą podążać, bo zawsze jest szansa, że po którejś z twoich walk pozostanie coś dobrego do zjedzenia.

Zawsze miło, gdy ktoś walczy za ciebie. Psionik atakuje współwięźnia.

Swoboda

Michael miał kilka uwag dotyczących sztucznej inteligencji: “Myślę, że to głupie, gdy tylko niektórzy NPC reagują na twoje działania. Jeśli włamiesz się do czyjegoś domu i coś ukradniesz, dlaczego tylko właściciele mieliby się tym przejmować? Sąsiedzi też mieliby pewnie coś przeciwko. W Gothicu, by popełnić kradzież, trzeba poczekać aż, na przykład, wszyscy pójdą gdzieś indziej.” Zamysł jest taki, że nie powinna cię ograniczać postać pilnujących drzwi. Możesz ją pobić - ale w takim wypadku musisz sobie sam poradzić z potworami po ich drugiej stronie.

GOTHIC — FAKTY
► Producent: Piranha Bytess
► Gatunek: RPG
► Data wydania: 2. kwartał 1998
► Cechy szczególne: cechy postaci i jej ekwipunek są od razu widoczne, około 200 postaci niezależnych, wspaniała grafika.